Μάθετε ποια είναι τα 7 απόβλητα της λιτής παραγωγής και πώς μπορείτε να εργαστείτε για την εξάλειψή τους.
Η έννοια του 7 σπατάλες της λιτής παραγωγής ξεκίνησε από την Toyota στα μέσα του 20ου αιώνα στην Ιαπωνία. Καθώς η Toyota προσπαθούσε να βελτιώσει τις διαδικασίες παραγωγής και την αποδοτικότητά της, εντόπισε επτά κοινές μορφές σπατάλης που εμπόδιζαν την παραγωγικότητα και προσέθεταν περιττά κόστη. Έτσι, αυτά τα απόβλητα έγιναν θεμελιώδεις αρχές της λιτής παραγωγής, καθοδηγώντας τους οργανισμούς παγκοσμίως στην επιδίωξη της λειτουργικής αριστείας. Αρχικά, ας εμβαθύνουμε σε κάθε ένα από αυτά τα απόβλητα και ας διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνονται σε περιβάλλοντα παραγωγής, μαζί με στρατηγικές για την εξάλειψή τους.
1. Απόβλητα μεταφοράς
Όταν συζητάμε για τη λιτή παραγωγή, ένας από τους βασικούς τομείς εστίασης είναι η σπατάλη μεταφοράς. Η εν λόγω σπατάλη αναφέρεται στην άσκοπη μετακίνηση υλικών ή προϊόντων εντός μιας εγκατάστασης ή μεταξύ διαφορετικών τοποθεσιών, η οποία δεν προσθέτει καμία αξία στο τελικό προϊόν και μπορεί να αυξήσει τους χρόνους παράδοσης και το κόστος.
Στην αυτοκινητοβιομηχανία, για παράδειγμα, η υπερβολική μετακίνηση εξαρτημάτων ή στοιχείων μεταξύ των σταθμών εργασίας μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερήσεις και ανεπάρκειες.
Για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα απόβλητα μεταφοράς, οι επιχειρήσεις μπορούν να εφαρμόσουν διάφορες στρατηγικές που στοχεύουν σε:
1) βελτιστοποίηση της διάταξης και του σχεδιασμού ροής εργασιών
2) εφαρμογή συστημάτων παράδοσης just-in-time, και
3) ενοποίηση των αποστολών για τη μείωση της συχνότητας των μεταφορών.
2. Κίνηση Απορρίμματα
Επιπλέον, η σπατάλη κίνησης είναι μια άλλη κρίσιμη πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη, όταν συζητούνται οι αρχές της λιτής παραγωγής. Αυτό το απόβλητο περιλαμβάνει τις περιττές κινήσεις των εργαζομένων ή του εξοπλισμού κατά τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας, που οδηγούν σε κόπωση, αναποτελεσματικότητα, και ένα αυξημένος κίνδυνος σφαλμάτων.
Σε ένα εργαστήριο, η υπερβολική κίνηση συχνά συμβαίνει όταν οι εργαζόμενοι πρέπει να αναζητήσουν εργαλεία ή προμήθειες, να εκτελέσουν επαναλαμβανόμενες εργασίες ή να περιηγηθούν σε ακατάστατους χώρους εργασίας.
Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της σπατάλης κίνησης, οι οργανισμοί μπορούν να εφαρμόσουν:
1) εργονομικοί σταθμοί εργασίας,
2) τυποποίηση των διαδικασιών εργασίας για την ελαχιστοποίηση των περιττών μετακινήσεων και
3) να παρέχει εκπαίδευση στους εργαζομένους σχετικά με αποτελεσματικές πρακτικές εργασίας.
3. Αναμονή Απορρίμματα
Επιπλέον, όταν εξετάζονται οι αρχές της λιτής παραγωγής, η σπατάλη αναμονής αναδεικνύεται σε σημαντικό πρόβλημα. Αυτό το απόβλητο εμφανίζεται όταν προϊόντα, υλικά ή εργαζόμενοι βρίσκονται σε αδράνεια λόγω καθυστερήσεων στη διαδικασία παραγωγής, με αποτέλεσμα να μειωμένη παραγωγικότητα, αυξημένοι χρόνοι παράδοσης, και χαμένες προθεσμίες.
Στην προσαρμοσμένη παραγωγή, η σπατάλη αναμονής μπορεί να προκύψει όταν η παραγωγή διακόπτεται λόγω βλαβών του εξοπλισμού, ελλείψεων υλικών ή αναποτελεσματικού προγραμματισμού.
Για να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά τη σπατάλη αναμονής, οι οργανισμοί μπορούν:
1) βελτιστοποίηση των χρονοδιαγραμμάτων παραγωγής για την εξισορρόπηση του φόρτου εργασίας και την ελαχιστοποίηση του χρόνου διακοπής λειτουργίας,
2) να εφαρμόζουν προγράμματα προληπτικής συντήρησης για τη μείωση των βλαβών του εξοπλισμού και τη βελτίωση
3) επικοινωνία και συντονισμός μεταξύ των υπηρεσιών.
4. Υπερπαραγωγή Απόβλητα
Επιπλέον, τα απόβλητα υπερπαραγωγής αποτελούν σημαντική πρόκληση για τη λιτή παραγωγή, όταν παράγονται περισσότερα προϊόντα από αυτά που χρειάζονται ή ζητούνται άμεσα από τους πελάτες. Αυτή η σπατάλη δεσμεύει πολύτιμους πόρους, αυξάνει τα επίπεδα αποθεμάτων και μπορεί να οδηγήσει σε παλαίωση και αποθήκευση κόστος.
Στην εργοστασιακή παραγωγή, η σπατάλη υπερπαραγωγής μπορεί να προκύψει από ανακριβή πρόβλεψη ζήτησης, αναποτελεσματικό προγραμματισμό παραγωγής ή υπερβολικά μεγάλα μεγέθη παρτίδων.
Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της υπερπαραγωγής, οι οργανισμοί μπορούν:
1) να υιοθετήσει ένα σύστημα παραγωγής με βάση την έλξη, όπου τα προϊόντα κατασκευάζονται ανάλογα με τη ζήτηση των πελατών,
2) να εφαρμόζουν πρακτικές διαχείρισης αποθεμάτων just-in-time και να εστιάζουν στη μείωση των χρόνων εγκατάστασης για να επιτρέπουν μικρότερα μεγέθη παρτίδων.
5. Υπερβολική επεξεργασία αποβλήτων
Προχωρώντας προς τα εμπρός, τα απόβλητα υπερ-επεξεργασίας αποτελούν σημαντική πρόκληση στην άπαχη παραγωγή, αναφερόμενα σε οποιαδήποτε περιττή ή υπερβολική επεξεργασία υλικών ή προϊόντων πέραν της απαιτούμενης για την ικανοποίηση των προδιαγραφών του πελάτη. Αυτό το απόβλητο προσθέτει πολυπλοκότητα, κόστος και χρόνο στη διαδικασία παραγωγής χωρίς να προσθέτει αξία.
Στην προσαρμοσμένη παραγωγή, η υπερβολική επεξεργασία μπορεί να προκύψει όταν τα προϊόντα ολοκληρώνονται σε υψηλότερο επίπεδο από το απαραίτητο ή όταν προστίθενται πρόσθετα στάδια επεξεργασίας χωρίς αιτιολόγηση.
Για να ελαχιστοποιήσουν αποτελεσματικά τα απόβλητα υπερδιεργασίας, οι οργανισμοί μπορούν να διεξάγουν χαρτογράφηση ροής αξίας για να:
1) εντοπισμός δραστηριοτήτων μη προστιθέμενης αξίας,
2) τυποποίηση των διαδικασιών εργασίας για την εξάλειψη των περιττών βημάτων και
3) να εφαρμόζουν τεχνικές οπτικής διαχείρισης για την ανάδειξη των περιοχών σπατάλης.
6. Απογραφή αποβλήτων
Επιπλέον, η σπατάλη αποθεμάτων αποτελεί μια κρίσιμη πρόκληση για την λιτή παραγωγή, η οποία εμφανίζεται όταν διατηρείται πλεονάζον απόθεμα πέραν αυτού που απαιτείται για την άμεση παραγωγή ή τη ζήτηση των πελατών. Αυτή η σπατάλη δεσμεύει κεφάλαιο, καταναλώνει αποθηκευτικό χώρο και μπορεί να οδηγήσει σε παλαίωση και κόστος μεταφοράς.
Στην εργοστασιακή παραγωγή, η σπατάλη αποθεμάτων μπορεί να προκύψει από υπερπαραγωγή, ανακριβή πρόβλεψη της ζήτησης ή αναποτελεσματικές πρακτικές διαχείρισης αποθεμάτων.
Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της σπατάλης αποθεμάτων, οι οργανισμοί μπορούν:
1) να εφαρμόζουν συστήματα kanban για τη ρύθμιση των επιπέδων αποθεμάτων και να σηματοδοτούν πότε απαιτείται αναπλήρωση,
2) να υιοθετήσει πρακτικές απογραφής just-in-time για την ελαχιστοποίηση του πλεονάζοντος αποθέματος και να βελτιώσει την ακρίβεια της πρόβλεψης της ζήτησης μέσω της ανάλυσης δεδομένων και της συνεργασίας με τους προμηθευτές.
7. Ελαττώματα Απόβλητα
Τέλος, η σπατάλη ελαττωμάτων αποτελεί σημαντική πρόκληση στην άπαχη παραγωγή, περιλαμβάνοντας λάθη, ελαττώματα ή επανεπεξεργασία που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας, οδηγώντας σε απορριφθέντα ή ανακατασκευασμένα προϊόντα, αυξημένο κόστος, και μειωμένη ικανοποίηση των πελατών.
Στην προσαρμοσμένη κατασκευή, τα απόβλητα ελαττωμάτων μπορεί να προκύψουν από σφάλματα σχεδιασμού, δυσλειτουργίες του εξοπλισμού ή ανθρώπινα λάθη κατά την παραγωγή.
Για να μειώσουν αποτελεσματικά τα απόβλητα ελαττωμάτων, οι οργανισμοί μπορούν:
1) να εφαρμόζουν μέτρα ελέγχου ποιότητας, όπως συσκευές προστασίας από σφάλματα (poka-yoke) και σημεία ελέγχου,
2) διεξαγωγή ανάλυσης των βαθύτερων αιτιών για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτιών των ελαττωμάτων, και
3) παρέχει εκπαίδευση στους εργαζομένους σχετικά με τα πρότυπα και τις διαδικασίες ποιότητας.
Συμπέρασμα
Εν κατακλείδι, τα 7 απόβλητα της λιτής παραγωγής χρησιμεύουν ως πλαίσιο για τον εντοπισμό και την εξάλειψη της αναποτελεσματικότητας των διαδικασιών παραγωγής. Με την αντιμετώπιση των αποβλήτων μεταφοράς, κίνησης, αναμονής, υπερπαραγωγής, υπερδιεργασίας, αποθεμάτων και ελαττωμάτων, οι οργανισμοί μπορούν να εξορθολογίσουν τις λειτουργίες, να μειώσουν το κόστος και να βελτιώσουν τη συνολική παραγωγικότητα και την ικανοποίηση των πελατών.
Το Epoptia παρέχει προηγμένες λύσεις συστημάτων εκτέλεσης παραγωγής (MES), σχεδιασμένες για τη βελτιστοποίηση των διαδικασιών παραγωγής, την ελαχιστοποίηση της σπατάλης και τη συνεχή βελτίωση.
Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το πώς το Epoptia MES μπορεί να βοηθήσει τον οργανισμό σας να επιτύχει την αριστεία της λιτής παραγωγής, ζητήστε μια παρουσίαση σήμερα.
Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε https://bit.ly/3vYnb4f.
